Droomdwarrel

 Dromen.

Niet de nachtelijke dromen, maar het totale wegzinken in gedachten.

Het komt bij mij nog maar sporadisch voor. Soms op een zonnige namiddag, als ik op bed lig om even de ogen te sluiten, gebeurt het me, dat ik terug beland in mijn vroege jeugd. Heel even voel ik me dan weer het jongetje dat ik ooit was. Ik ruik de geuren van toen, ik hoor de stemmen van toen, Nee, het is nog sterker, ik ben dan voor enkele seconden weer het jongetje van toen. Het gebeurt, zoals ik al net zei, sporadisch. Ik doe nog wel eens een poging om dat gevoel weer op te roepen, maar het lukt me nauwelijks meer. Dat is jammer, want het zijn momenten van totale vrede en balans. 

In de loop van je leven verandert,vermindert of verdwijnt, door allerlei gebeurtenissen, je fantasiewereld. Spijtig, want fantasie is de bron van vele geneugten in het leven. Creativiteit, luisteren naar muziek, het lezen van een mooi boek. Bij dit alles is de aanwezigheid van fantasie noodzakelijk om ervan te genieten. Je eigen wereld even verlaten om in de wereld van een ander te stappen. Dan kun je intens genieten van die muziek, een schilderij of een prachtig boek. Dat zijn mijn huidige dromen. Daar moet ik het nu mee doen, maar wat mis ik mijn jeugddromen soms ontzettend.