Een poging tot een politieke analyse
Vanmorgen las ik de laatste wekelijkse politieke peiling van Maurice de Hond.
Ik ben in politiek geïnteresseerd. Heel erg zelfs. Niet zozeer in de politieke inhoud van de verkiezingsprogramma's, ook niet echt in politiek bedrijven, bijv. wat een partij in zijn programma heeft staan en wat er bij de vorming van een regeringscoalitie van over blijft. Hoe men probeert recht te praten wat krom is of een volkomen andere uitleg heeft bij bepaalde politieke beslissingen. Nee, dat boeit me niet echt, want ik denk, dat ik inmiddels er genoeg van gezien heb om te snappen, hoe dit allemaal tot stand komt.
Mij boeien vooral de cijfers en daarom vond ik de politieke stemming van vandaag, 27 oktober, zo interessant. Daaruit blijkt, hoe het politieke spectrum in Nederland erg afhangt van de de opleiding die mensen hebben gevolgd. Bij kiezers met een hoge opleiding bijv. scoren D66 en VVD samen 41 % en PVV en SP samen slechts 17%. Bij de laag opgeleide kiezers is deze verhouding resp. 16% voor de combinatie D66 en VVD en maar liefst 56% voor de PVV en SP samen.
In 2014 zijn er in Nederland de verkiezingen voor nieuwe gemeenteraden en de Nederlandse vertegenwoordiging in het nieuw te vormen Europese parlement. Het zijn de verkiezingen waarvoor al sinds mensenheugenis de minste belangstelling bestaat (gemiddeld rond de 40% en de 30%). Sommige partijen zijn ronduit eurosceptisch of anti-Europees. Vooral de SP en de PVV. Juist de partijen die zo goed scoren bij de laag opgeleiden, bij de mensen die geen vertrouwen hebben in de politiek. Wat wil nu het geval? Juist bij deze groep mensen ligt het opkomstcijfer bij de verkiezingen ver onder het gemiddelde opkomstcijfer. Het resultaat: In de gemeenteraden en bij de Nederlandse inbreng in het Europese parlement zullen PVV en SP weer ondervertegenwoordigd zijn en kan er weer door hun aanhang heerlijk gekankerd worden op de politiek.
Nog iets opmerkelijks. De PvdA. Vroeger de partij van de arbeider. Nu de partij, die na D66 en VVD het beste scoort bij de hoopopgeleiden en nauwelijks nog bij haar traditionele achterban. Voor deze partij is er eigenlijk geen toekomst meer. Ze is aan beide kanten ingehaald door andere partijen. Traditioneel is de PvdA mijn partij. Ik ben geen liberaal (eerst ik en dan misschien de rest) en al helemaal geen anti-Europeaan, dus bij de SP kan ik niet terecht, laat staan bij de PVV, de totale anti-partij. Omdat ik nog wel in de politiek geloof, heb ik bij one-issue partijen eigenlijk ook niets te zoeken.
Ik denk, dat ik maar een nieuwe partij moet oprichten. Deze partij wordt pro-Europees, niet-liberaal, gaat uit van eerlijk delen van baten en lasten en is niet ideologisch en dogmatisch, maar vooral pragmatisch. Wat zeg je? Hoef ik daar geen nieuwe partij voor op te richten, want het huidige CDA past eigenlijk in veel opzichten prima bij mij?
Ik kan beter weer over andere dingen gaan schrijven, want wat heb ik mezelf in deze dwarrel helemaal de verkeerde richting in gekletst. Hoewel? Eigenlijk ben ik een prima politicus!